معرفی نوروز :
نوروز جشن بهاری و آغاز سال نو در ایران، افغانستان، تاجیکستان، آذربایجان، کردستان و برخی کشورهای دیگری است که با فرا رسیدن اولین روز بهار جشن گرفته میشود. در این روز، مردم در کنار هم جشن میگیرند و سفرههای پر از میوهها، شیرینیها و غذاهای سنتی برپا میکنند. همچنین، افراد به یکدیگر هدایایی مانند نانهای شیرین، پول، لباس و … تقدیم میکنند و با هم دعا میخوانند.
نوروز در ایران و برخی از کشورهای اطراف با رسم های سنتی همراه است، از جمله چهارشنبه سوری، رنگآمیزی تخم مرغ، سفرههای هفتسین، آتش بازی و غیره که هر کدام نمادی از شادی، سلامتی و خوشبختی در سال جدید است
همچنین ، در نوروز مردم در مراکز شهری و روستایی به همراه خانواده و دوستان خود به سفر میروند و این به عنوان یکی از مهمترین ترکیبهای سنتی در نوروز به شمار میرود. در این سفرها، آداب و رسوم خاصی دنبال میشود که در هر منطقه متفاوت است.
همچنین، نمایشهای مختلفی در نوروز در سراسر ایران و برخی از کشورهای اطراف برگزار میشود. به عنوان مثال، در برخی مناطق، افراد به رقص و پایکوبی مشغول میشوند و در برخی دیگر از مناطق، نمایشهای فرهنگی و هنری برگزار میشود.
تاریخچه نوروز :
از زمان باستان، مردم ایران به عنوان یکی از اولین ساکنان منطقه خاورمیانه، با تغییر فصلها و نزدیکی آفتاب به زمین، جشنی را برگزار میکردند تا با شادی و آرامش به استقبال فصل بهار و نوروز برسند. به طور کلی، جشن نوروز در زمستان همراه با پایان دوره زراعتی و دوره استراحتی برگزار میشد و با نزدیک شدن بهار و شروع دوره جدید کشاورزی همراه بود.
با توجه به اهمیت مذهبی این جشن در ایران باستان، هخامنشیان، پارسیان، اشکانیان و ساسانیان جشن نوروز را به صورت رسمی برگزار میکردند و از سنتهای مختلفی برای جشنگیری در این روز استفاده میکردند. به عنوان مثال، شاهان ساسانی برای گرامی داشتن روز نوروز، با توجه به باور دینی مردم، برخی از اماکن مقدس را بازسازی و زینتبخشی میکردند.
در دوره اسلامی نیز، جشن نوروز به عنوان یکی از جشنهای مهم و مذهبی مورد توجه و اهمیت قرار گرفت. بعد از انقلاب اسلامی نیز، جشن نوروز بهعنوان یکی از ایام ملی ایران، همچنان با رعایت سنتهای باستانی و مذهبی برگزار میشود.
همچنین، در فرهنگ زرتشتی، نوروز به عنوان جشنی برای تجدید نوید نور و زندگی و همچنین روز خداوند خورشید جشن گرفته میشد.
در دوران صفویه، شاهعباس اول نوروز را بهعنوان یکی از روزهای مهم در تقویم ایرانی تثبیت کرد و به عنوان روز آغاز سال نو در ایران، جشن گرفته شد. او نیز به منظور گرامیداشت نوروز، درباریان را به شهریاری همدان دعوت کرد و در آنجا جشن نوروز را برگزار کرد.
نوروز، کلمهای در زبان فارسی میانه است و ریشه در زبان اوستایی دارد. در زبان امروز، این کلمه را به دو شکل تعبیر میکنند:
نوروز عام: روزی که در آن سال نو شروع میشود و به روز اعتدال بهاری (برابری شب و روز) مشهور است.
نوروز خاص: به ششمین روز فروردین، نوروز خاص میگویند که با عنوان «روز خرداد» از آن یاد میشود.
در زمانهای قدیم نیز نوروز را با نام «ناوا سردا» و بهمعنای سالی نو میشناختند. در زمان هخامنشیان نیز نوروز به «نوسارد» و «نوسارجی» مشهور بود.
سفره هفت سین:
هفت سین یا هفت سینه، یکی از سنتهای جشن نوروز در ایران است. در این سنت، در هر خانه، هفت آیتم که با حرف سین (س) شروع میشوند، به عنوان نمادهایی از فرهنگ ایرانی گردآوری میشوند و در سفره نوروزی قرار میگیرند. این هفت آیتم عبارتند از:
- سبزه
- سیر
- سماق
- سنجد
- سرکه
- سمنو
- سیب
هفت سین، هفت نماد از فرهنگ و اقتدار ایران برای جشن نوروز است. این نمادها علاوه بر نمایندگی از محصولات طبیعی فصل بهار، از طریق صدای حرف سین به یادگار ماندهاند. در زیر توضیح کوتاهی درباره هر یک از نمادهای هفت سین آورده شده است:
- سبزه: نماد پاییز و نوید بهار است و نشان دهنده رونق طبیعت پس از زمستان سرد و خشک است.
- سیر: نماد پاکیزگی، سلامتی و امنیت است.
- سماق: نماد خورشید و نماینده روزهای گرم و شادابی است.
- سنجد: نماد قدرت و شجاعت است.
- سرکه: پذیرش ناملایمات و نماد رضا و تسلیم ، همچنین نشان دهنده تلاش برای بهبود شرایط خود است.
- سمنو: نماد سلامتی است.
- سیب: نماد پاکیزگی و زیبایی است و نشان دهنده شروع یک دوره جدید از زندگی است.
هر یک از این نمادها، از دیدگاه فرهنگی و مذهبی، مفهومی خاص دارد و بهعنوان نمادهایی از زندگی، امید، خوشبختی، و سلامتی در سفره نوروزی قرار میگیرند.
چهار شنبه سوری:
یکی از آئین های سالانه و دیرینه ی ایرانیان جشن سوری، چهارشنبه سوری یا به عبارتی دیگر چارشنبه سوری است. ایرانیان آخرین سه شنبه سال خورشیدی را با بر افروختن آتش و پریدن از روی آن به استقبال نوروز می روند. چهارشنبه سوری، یک جشن بهاری است که پیش از رسیدن نوروز برگزار می شود.
مردم در این روز برای دفع شر و بلا و برآورده شدن آرزوهایشان مراسمی را برگزار می کنند که ریشه اش به قرن ها پیش باز می گردد که مراسم ویژه آن در شب چهارشنبه صورت می گیرد برای مراسم در گوشه و کنار
کوی و برزن نیز بچه ها آتش های بزرگ می افروزند و از روی آن می پرند و ترانه (سرخی تو از من ، زردی من از تو ) می خوانند. ظاهرا مراسم چهارشنبه سوری برگرفته از آئینهای کهن ایرانیان است که همچنان در میان آنها و با اشکال دیگر در میان باقی بازماندگان اقوام آریائی رواج دارد و “سور” در زبان و ادبیات فارسی و برخی گویش های ایرانی به معنای “جشن”،”مهمانی“و “سرخ” آمده است.
درخواست خرید و مشاهده محصولات
برای دریافت اطلاعات بیشتر در رابطه با محصولات ما و مشاوره رایگان با شماره 91002662-031 تماس حاصل فرمایید.
:References
–