سبد خرید 0
محصولات شیمیایی پر کاربرد در آلمان چیست ؟
آلمان به دلیل پایگاه صنعتی قوی و قابلیت‌های تکنولوژیکی پیشرفته‌اش مشهور است و محصولات شیمیایی نقش مهمی در پیشبرد اقتصاد این کشور دارند. شرکت های شیمیایی آلمانی پیشروان جهانی در بخش های مختلف هستند و با محصولات نوآورانه و باکیفیت خود به بازار جهانی کمک می کنند. در این مقاله، برخی از پرمصرف ترین محصولات شیمیایی در آلمان، کاربردهای آنها و شرکت‌های کلیدی موفق در این زمینه بررسی خواهد شد.
مواد اولیه پرکاربرد در پلاستیک و پلیمرها:
پلاستیک ها و پلیمرها در جامعه مدرن همه جا وجود دارند و آلمان در خط مقدم تولید و استفاده از آنها قرار دارد. این کشور دارای چندین غول شیمیایی متخصص در این بخش است، مانند صنایع BASF، Covestro و Evonik. این شرکت ها طیف وسیعی از پلاستیک ها از جمله پلی اتیلن، پلی پروپیلن و پلی وینیل کلراید (PVC) را تولید می کنند که در بسته بندی، قطعات خودرو، مصالح ساختمانی و الکترونیک کاربرد دارند.
- نفت خام: نفت خام ماده اولیه برای تولید پلاستیک و پلیمر در آلمان است. به عنوان ماده اولیه برای فرآیندهای پتروشیمی مختلف، از جمله کراکینگ با بخار که هیدروکربن ها را به مولکول های کوچکتر، مانند اتیلن و پروپیلن تجزیه می کند، عمل می کند.
- اتیلن: اتیلن یک بلوک ساختمانی مهم در تولید طیف وسیعی از پلاستیک‌ها از جمله پلی اتیلن (PE) است که یکی از پرمصرف‌ترین پلاستیک‌ها در سطح جهان است. عمدتاً از طریق بخار کراکینگ هیدروکربن های حاصل از نفت خام به دست می آید.
- پروپیلن: پروپیلن یکی دیگر از مواد اولیه ضروری برای تولید پلاستیک و پلیمر در آلمان است. از جداسازی هیدروکربن ها با بخار یا به عنوان محصول جانبی فرآیندهای پالایش به دست می آید. از آن برای تولید پلی پروپیلن (PP)، یک ترموپلاستیک همه کاره استفاده می شود.
- بنزن: بنزن یک هیدروکربن آروماتیک است که در تولید استایرن استفاده می شود که یک مونومر کلیدی برای ساخت پلی استایرن (PS) است. از اصلاح نفتا جزء نفت خام به دست می آید.
- زایلن: زایلن یک حلال پتروشیمی است که در تولید اسید ترفتالیک (TPA)، یک پیش ساز کلیدی برای پلی اتیلن ترفتالات (PET) استفاده می شود. PET به طور گسترده در تولید بطری های نوشیدنی، بسته بندی و الیاف مصنوعی استفاده می شود.
- بوتادین: بوتادین یک مونومر است که در تولید لاستیک های مصنوعی و کوپلیمرهایی مانند لاستیک استایرن-بوتادین (SBR) و پلاستیک های آکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) استفاده می شود. به طور معمول از جداسازی هیدروکربن ها با بخار حاصل می شود.
- متانول: از متانول در تولید فرمالدئید استفاده می شود که یک واسطه کلیدی در تولید رزین ها و پلاستیک های مختلف از جمله رزین های اوره-فرمالدئید و رزین های ملامین-فرمالدئید است.
- مونومر وینیل کلراید (VCM): مونومر وینیل کلرید یک ماده خام حیاتی برای تولید پلی وینیل کلراید (PVC) است که یکی از پرکاربردترین پلاستیک ها در ساخت و ساز، خودرو و بسته بندی است. VCM از طریق فرآیند کلرزنی اتیلن تولید می شود.
- رزین پلی اتیلن ترفتالات (PET): رزین PET علاوه بر استفاده به عنوان محصول نهایی پلاستیکی، به عنوان ماده اولیه برای تولید الیاف و فیلم های پلی استر نیز استفاده می شود. این ماده از ترفتالیک اسید و اتیلن گلایکول به دست می‌آید که زایلن یک واسطه در این فرآیند است.
- مونومرهای متاکریلات: مونومرهای متاکریلات، مانند متیل متاکریلات (MMA)، در تولید پلی متیل متاکریلات (PMMA) یا پلاستیک های اکریلیک استفاده می شود. PMMA به طور گسترده در کاربردهای مختلف، از جمله لنزهای نوری، قطعات خودرو و تجهیزات پزشکی استفاده می شود.
مواد اولیه پر فروش در تولید دارو:
آلمان صنعت داروسازی پر رونقی دارد و شرکت هایی مانند بایر، بوهرینگر اینگلهایم و مرک پیشتاز این صنعت هستند. این شرکت ها مسئول توسعه و تولید طیف وسیعی از داروها از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و واکسن هستند. محصولات دارویی این کشور به دلیل کارایی و ایمنی آنها در سراسر جهان بسیار مورد توجه است.
- مواد فعال دارویی (API): ترکیبات دارویی فعال اجزای اصلی مسئول اثرات درمانی داروها هستند. آلمان تولید کننده عمده API برای داروهای مختلف است، از آنتی بیوتیک ها و ضد ویروس ها گرفته تا داروهای قلبی عروقی و ضد التهابی.
- مواد کمکی: مواد کمکی مواد غیر فعالی هستند که برای کمک به فرمولاسیون داروها و بهبود پایداری، فراهمی زیستی و پذیرش بیمار به داروها اضافه می شوند. آلمان طیف وسیعی از مواد کمکی را تولید می کند، از جمله بایندرها، پرکننده ها، مواد تجزیه کننده و روان کننده ها.
- حلال ها: حلالها مواد خام حیاتی در تولید دارو برای حل کردن APIها و سایر مواد تشکیل دهنده در فرمولاسیون داروها هستند. آلمان حلال‌های با کیفیت بالا تولید می‌کند که با استانداردهای نظارتی دقیق مطابقت دارند و ایمنی محصولات دارویی را تضمین می‌کنند.
- کپسول و قرص: آلمان کپسول ها و قرص ها را تولید می کند که به طور گسترده ای از اشکال دارویی برای دارورسانی خوراکی استفاده می شود. این کشور انواع مختلفی از کپسول ها از جمله جایگزین های مبتنی بر ژلاتین و گیاهی و همچنین قرص هایی با اندازه ها و اشکال مختلف تولید می کند.
- مواد بسته بندی تزریقی: مواد بسته بندی تزریقی مانند ویال ها، آمپول ها و سرنگ های از پیش پر شده برای نگهداری و تجویز داروهای تزریقی ضروری هستند. آلمان یکی از تولیدکنندگان کلیدی این مواد بسته بندی استریل است که ایمنی و کارایی دارو را تضمین می کند.
- پلیمرهای کمکی: پلیمرهای کمکی، مانند مشتقات سلولز و پلی اتیلن گلایکول (PEG)، در فرمولاسیون های دارویی مختلف، از جمله داروهای با رهایش کنترل شده و داروهای با رهایش طولانی استفاده می شوند. این پلیمرهای کمکی به اصلاح پروفایل های رهاسازی دارو و افزایش پایداری دارو کمک می کنند.
- آنتی اکسیدان ها و نگهدارنده ها: آنتی اکسیدان ها و نگهدارنده ها نقش حیاتی در جلوگیری از تخریب دارو و افزایش عمر مفید محصولات دارویی دارند. آلمان آنتی اکسیدان ها و مواد نگهدارنده با کیفیت بالا تولید می کند که در فرمولاسیون های مختلف استفاده می شود.
- روان کننده ها و گلایدنت ها: روان کننده ها و گلایدنت ها در ساخت اشکال دوز جامد مانند قرص ها و کپسول ها برای بهبود خواص جریان و جلوگیری از چسبیدن به ماشین آلات در طول تولید ضروری هستند. آلمان طیف گسترده ای از روان کننده ها و گلایدانت ها را برای مصارف دارویی تولید می کند.
- مواد کمکی فعال: مواد کمکی فعال، مواد تخصصی هستند که علاوه بر عملکردهای فرمولاسیونی، مزایای درمانی خاصی را نیز ارائه می دهند. به عنوان مثال، برخی از مواد کمکی فعال می توانند جذب دارو را افزایش دهند یا اثر دارویی موضعی را ارائه دهند. آلمان مواد کمکی فعال مختلفی را تولید می کند که در فرمولاسیون های دارویی نوآورانه استفاده می شوند.
- عوامل ضد میکروبی: عوامل ضد میکروبی، مانند نگهدارنده ها و مواد جانبی ضد میکروبی، برای جلوگیری از آلودگی میکروبی در محصولات دارویی، به ویژه در فرمولاسیون های چند دوز، حیاتی هستند. آلمان برای اطمینان از ایمنی محصول، مواد ضد میکروبی با کیفیت بالا تولید می کند.
پرکاربرد ترین مواد اولیه در کودهای شیمیایی و مواد شیمیایی کشاورزی:
کشاورزی یک بخش حیاتی در آلمان است و کودهای شیمیایی و مواد شیمیایی کشاورزی نقش مهمی در افزایش عملکرد محصول و محافظت از گیاهان در برابر آفات و بیماری ها دارند. شرکت هایی مانند K+S و BASF بازیگران برجسته ای در این بخش هستند و کودها، آفت کش ها، علف کش ها و قارچ کش ها را به بازارهای داخلی و بین المللی عرضه می کنند.
- آمونیاک (NH3): آمونیاک ماده اولیه ای است که در تولید کودهای مبتنی بر نیتروژن مانند نیترات آمونیوم و اوره استفاده می شود. به عنوان یک منبع حیاتی نیتروژن و یک ماده مغذی حیاتی برای رشد و نمو گیاهان عمل می کند.
- اوره (CO(NH2)2): اوره یک کود نیتروژن پرکاربرد است و از واکنش آمونیاک با دی اکسید کربن تولید می شود. منبع ضروری رهایش آهسته نیتروژن برای محصولات زراعی است.
- نیترات آمونیوم (NH4NO3): نیترات آمونیوم یک کود نیتروژن دار است که به دلیل محتوای نیتروژن بالا شناخته شده است. از واکنش آمونیاک با اسید نیتریک تولید می شود.
- کلرید پتاسیم (KCl): کلرید پتاسیم منبع اولیه پتاسیم است که یک ماده مغذی ضروری برای گیاهان است. این ماده خام کلیدی در تولید کودهای مبتنی بر پتاسیم استفاده می شود.
- اسید فسفریک (H3PO4): اسید فسفریک یک ماده خام حیاتی برای تولید کودهای مبتنی بر فسفات است. این ماده از سنگ فسفات از طریق یک فرآیند شیمیایی به دست می آید.
- سنگ فسفات: سنگ فسفات یک ماده معدنی طبیعی است که منبع اصلی فسفر است و برای استخراج اسید فسفریک، که در تولید کودهای فسفاته استفاده می شود، فرآوری می شود.
- اسید سولفوریک (H2SO4): اسید سولفوریک در ساخت برخی از انواع کودها مانند کودهای سوپر فسفات استفاده می شود. برای تبدیل سنگ فسفات به اشکال محلول در آب فسفر استفاده می شود.
- کربنات کلسیم (CaCO3): کربنات کلسیم در تولید کودهای مبتنی بر کلسیم استفاده می شود. به تهویه خاک کمک می کند و مواد مغذی کلسیم ضروری را برای گیاهان فراهم می کند.
- اکسید منیزیم (MgO): اکسید منیزیم منبعی از منیزیم است که یک ماده مغذی ثانویه ضروری برای رشد گیاه است و در تولید کودهای مبتنی بر منیزیم استفاده می شود.
- اسید نیتریک (HNO3): اسید نیتریک در تولید برخی از کودهای مبتنی بر نیتروژن از جمله نیترات آمونیوم نقش دارد و از طریق اکسیداسیون آمونیاک تولید می شود.
مواد شیمیایی تخصصی:
آلمان همچنین یکی از تولید کنندگان عمده مواد شیمیایی ویژه است که در صنایع مختلف برای کاربردهای خاص استفاده می شود. این مواد شیمیایی شامل افزودنی ها، کاتالیزورها، رنگ ها و پوشش ها هستند. شرکت‌هایی مانند Clariant و Lanxess به دلیل محصولات شیمیایی خاص خود که به صنایعی مانند خودروسازی، نساجی و الکترونیک می‌پردازند، شناخته شده‌اند.
- مواد اولیه پتروشیمی: مواد اولیه پتروشیمی که از نفت خام یا گاز طبیعی به دست می‌آیند، اساس بسیاری از مواد شیمیایی ویژه هستند. اتیلن، پروپیلن، بنزن و زایلن برخی از مواد اولیه پتروشیمی مورد استفاده در تولید مواد شیمیایی ویژه هستند.
- حلال ها: حلال ها در تولید مواد شیمیایی ویژه ضروری هستند، جایی که به عنوان حامل یا رقیق کننده عمل می کنند. به عنوان مثال می توان به اتانول، استون و تولوئن اشاره کرد.
- کاتالیزورها: کاتالیزورها موادی هستند که بدون مصرف شدن به واکنش های شیمیایی سرعت می بخشند. آنها نقش مهمی در سنتز مواد شیمیایی ویژه ایفا می کنند و می توانند هم از نظر ماهیت آلی و هم غیر آلی باشند.
- رزین ها: رزین ها اجزای ضروری در فرمولاسیون مواد شیمیایی خاص مانند چسب ها، پوشش ها و مواد کامپوزیت هستند. معمولا از رزین های اپوکسی، رزین های پلی یورتان و رزین های اکریلیک استفاده می شود.
- سورفکتانت ها: سورفکتانت ها عوامل فعال سطحی هستند که کشش سطحی بین مایعات یا بین مایعات و جامدات را کاهش می دهند. آنها در مواد شیمیایی تخصصی مختلف مانند شوینده ها، امولسیفایرها و پخش کننده ها استفاده می شوند.
- رنگدانه ها و رنگ ها: رنگدانه ها و رنگ ها در مواد شیمیایی خاص مانند رنگ ها، جوهرها و رنگ ها استفاده می شوند. آنها رنگ و زیبایی را به محصولات نهایی می بخشند.
- پلیمرهای تخصصی: پلیمرهای تخصصی با خواص و عملکردهای منحصر به فرد در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان مثال می توان به فلوئوروپلیمرها، الاستومرهای ترموپلاستیک و پلیمرهای رسانا اشاره کرد.
- مواد افزودنی: افزودنی ها در مواد شیمیایی ویژه گنجانده می شوند تا خواص خاص را افزایش دهند یا عملکردهای اضافی را ارائه دهند. به عنوان مثال می توان به تثبیت کننده های UV، بازدارنده های شعله و آنتی اکسیدان ها اشاره کرد.
- آنزیم ها و بیوکاتالیست ها: در مواد شیمیایی ویژه با کاربردهای بیوتکنولوژیک، آنزیم‌ها و بیوکاتالیست‌ها نقش مهمی در کاتالیزور واکنش‌ها و تولید محصولات خاص دارند.
- مواد شیمیایی معدنی: برخی از مواد شیمیایی معدنی مانند سیلیس، سیلیکات ها و اکسیدهای فلزی در مواد شیمیایی ویژه برای کاربردهایی مانند پوشش ها، پشتیبانی کاتالیزورها و الکترونیک استفاده می شوند.
پر فروش ترین مواد اولیه تولید چسب ها و درزگیرها:
صنایع شیمیایی آلمان در تولید چسب‌ها و درزگیرها که برای اتصال مواد در بخش‌های مختلف از جمله ساخت‌وساز، خودرو و الکترونیک حیاتی هستند، برتری دارد. Henkel AG & Co. KGaA و Sika AG دو بازیگر اصلی هستند که به دلیل تولید چسبهایی با کارایی بالا شناخته شده اند.
- رزین ها: رزین ها بخش اصلی تشکیل دهنده چسب ها و درزگیرها هستند. انواع مختلفی از رزین ها بسته به کاربرد خاص و خواص مورد نظر استفاده می شود. رزین های رایج شامل رزین های اپوکسی، رزین های پلی یورتان، رزین های اکریلیک و رزین های سیلیکونی می باشند.
- حلال ها: از حلال ها برای حل کردن رزین ها و تنظیم ویسکوزیته چسب ها و درزگیرها استفاده می شود. حلال های رایج مورد استفاده در آلمان شامل استون، تولوئن و اتانول است.
- پرکننده ها: پرکننده ها به چسب ها و درزگیرها اضافه می شوند تا خواص آنها مانند استحکام، سختی و مقاومت در برابر سایش را بهبود بخشند. پرکننده های رایج عبارتند از سیلیس، کربنات کلسیم و تالک.
- نرم کننده ها: نرم کننده ها برای افزایش انعطاف پذیری و کارایی چسب ها و درزگیرها استفاده می شوند. آنها به ویژه در سیلانت های الاستومری اهمیت دارند. نرم کننده های رایج شامل فتالات ها و آدیپات ها هستند.
- عوامل پخت: عوامل پخت یا سخت کننده ها در چسب های دو جزئی برای شروع واکنش شیمیایی که منجر به تشکیل یک پیوند قوی می شود، استفاده می شود. انواع مختلفی از عوامل پخت بر اساس شیمی چسب خاص استفاده می شود.
- رنگدانه ها و رنگ ها: رنگدانه ها و رنگ ها به چسب ها و درزگیرها برای رنگ آمیزی یا بهبود ظاهر آنها اضافه می شوند. این امر به ویژه در کاربردهایی که زیبایی شناسی بسیار مهم است، اهمیت دارد.
- سیلان ها: سیلان ها ترکیبات ارگانوسیلیسیونی هستند که به عنوان محرک چسبندگی در برخی از چسب ها و درزگیرها استفاده می شوند. آنها استحکام باند را به سطوحی که به سختی چسبانده می شوند مانند شیشه، فلز و پلاستیک بهبود می بخشند.
- آغازگر: آغازگرها مواد شیمیایی هستند که فرآیند پلیمریزاسیون را در چسب ها و درزگیرهای قابل پخت با اشعه ماوراء بنفش آغاز می کنند. هنگامی که در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرند فعال می شوند و منجر به پخت سریع می شوند.
- عوامل اتصال عرضی: عوامل اتصال عرضی در چسب ها و درزگیرهای ترموست برای ایجاد شبکه سه بعدی از مولکول ها استفاده می شود و استحکام و پایداری مواد را افزایش می دهد.
- مواد افزودنی: افزودنی ها در چسب ها و درزگیرها گنجانده می شوند تا عملکردهای خاصی را ارائه دهند یا خاصی را بهبود بخشند. به عنوان مثال می توان به تثبیت کننده های UV و آنتی اکسیدان ها اشاره کرد.
مواد اولیه محصولات تمیز کننده و مراقبت شخصی:
آلمان طیف گسترده ای از مواد شوینده و محصولات مراقبت شخصی از جمله شوینده ها، صابون ها، شامپوها و لوازم آرایشی را تولید می کند. شرکت هایی مانند Beiersdorf AG و Henkel AG & Co. KGaA در این بخش برجسته هستند و حضور قدرتمندی هم در داخل و هم در سطح بین المللی دارند.
- سورفکتانت ها: سورفکتانت ها مواد اولیه فعال در مواد شوینده و محصولات مراقبت شخصی هستند. آنها کشش سطحی بین مایعات و جامدات را کاهش می دهند و باعث تمیز کردن و کف کردن موثر می شوند. سورفکتانت های رایج عبارتند از سدیم لوریل سولفات (SLS)، سدیم لورت سولفات (SLES) و کوکامیدوپروپیل بتائین.
- نرم کننده ها: نرم کننده ها عوامل مرطوب کننده ای هستند که به حفظ رطوبت در پوست کمک می کنند و آن را نرم و لطیف می کنند. آنها معمولاً در محصولات مراقبت شخصی مانند لوسیون ها، کرم ها و شوینده های بدن استفاده می شوند. به عنوان مثال می توان به گلیسیرین، کره شی و روغن معدنی اشاره کرد.
- مرطوب کننده ها: مرطوب کننده ها موادی هستند که رطوبت محیط را جذب و حفظ می کنند و پوست را هیدراته نگه می دارند. آنها معمولا در محصولات مراقبت شخصی مانند مرطوب کننده ها و پاک کننده ها یافت می شوند. مرطوب کننده های رایج عبارتند از هیالورونیک اسید، پروپیلن گلایکول و سوربیتول.
- عوامل تهویه مطبوع: از عوامل حالت دهنده در محصولات مراقبت از مو برای بهبود بافت، درخشندگی و کنترل پذیری مو استفاده می شود. به عنوان مثال می توان به پلیمرهای مبتنی بر سیلیکون مانند دی متیکون، ترکیبات آمونیوم چهارتایی و روغن های طبیعی مانند روغن آرگان اشاره کرد.
- مواد نگهدارنده: مواد نگهدارنده به مواد شوینده و محصولات مراقبت شخصی اضافه می شوند تا از رشد باکتری ها، قارچ ها و کپک ها جلوگیری کنند و در نتیجه ماندگاری محصول را افزایش دهند. نگهدارنده های رایج عبارتند از پارابن، فنوکسی اتانول و بنزالکونیوم کلرید.
- عطرها: عطرها برای افزودن رایحه های دلپذیر به مواد شوینده و محصولات مراقبت شخصی استفاده می شوند و تجربه کلی کاربر را بهبود می بخشند. آنها می توانند ترکیبی از مواد طبیعی و مصنوعی باشند.
- آنتی اکسیدان ها: آنتی اکسیدان ها برای جلوگیری از اکسیداسیون و حفظ ثبات محصول به محصولات مراقبت شخصی اضافه می شوند. آنتی اکسیدان های رایج عبارتند از ویتامین E (توکوفرول)، اسید اسکوربیک (ویتامین C) و عصاره چای سبز.
- عوامل تمیزکننده: عوامل کیلیت در شوینده ها و محصولات مراقبت شخصی برای چسباندن و حذف یون های فلزی از آب استفاده می شود و از تداخل آنها با عملکرد محصول جلوگیری می کند. اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA) و اسید سیتریک از عوامل کیلیت کننده رایج هستند.
- عوامل غلیظ کننده: از عوامل ضخیم کننده برای افزایش ویسکوزیته شوینده ها و محصولات مراقبت شخصی، بهبود بافت و سهولت استفاده از آنها استفاده می شود. به عنوان مثال می توان به صمغ زانتان، کربومر و آکریلات/C10-30 آلکیل اکریلات متقابل پلیمر اشاره کرد.
- رنگ‌ها: رنگ ها به محصولات مراقبت شخصی اضافه می شوند تا ظاهری جذاب به آنها ببخشند. آنها می توانند طبیعی یا مصنوعی باشند و جذابیت بصری محصولاتی مانند شامپو، ژل دوش و صابون را افزایش می دهند.
برخی مواد اولیه گازهای صنعتی:
تقاضا برای گازهای صنعتی در آلمان و فراتر از آن به طور پیوسته در حال افزایش است. این گازها مانند اکسیژن، نیتروژن و آرگون در جوشکاری، ساخت فلزات، مراقبت های بهداشتی و تولیدات الکترونیکی کاربرد دارند. Linde AG، یک شرکت پیشرو آلمانی، یک بازیگر اصلی در تولید و توزیع گازهای صنعتی است.
- گاز طبیعی: گاز طبیعی ماده خام قابل توجهی است که در تولید گازهای صنعتی مختلف از جمله متان، هیدروژن و مونوکسید کربن استفاده می شود. این ماده به عنوان منبع اصلی هیدروژن است که یک گاز صنعتی حیاتی است که در فرآیندهای مختلف استفاده می شود.
- هوا: هوا ماده اولیه مورد استفاده در تولید گازهای نیتروژن، اکسیژن و آرگون است. تقطیر جزئی هوا این گازها را جدا می کند که هر کدام کاربردهای صنعتی متفاوتی دارند.
- آب: آب یک ماده خام است که در تولید هیدروژن از طریق فرآیندهایی مانند اصلاح متان بخار و الکترولیز استفاده می شود. این به عنوان منبع کلیدی هیدروژن است که در فرآیندهای مختلف صنعتی استفاده می شود.
- متان: متان که از گاز طبیعی یا بیوگاز به دست می آید، در تولید هیدروژن، دی اکسید کربن و سایر گازهای صنعتی از طریق فرآیندهای اصلاح استفاده می شود.
- دی اکسید کربن (CO2): دی اکسید کربن به عنوان یک محصول جانبی در فرآیندهای مختلف صنعتی، مانند اصلاح گاز طبیعی یا تخمیر در آبجوسازی ها تولید می شود. همچنین از گازهای دودکش نیروگاه ها و تاسیسات صنعتی بازیابی می شود.
- هیدروکربن ها: هیدروکربن‌ها مانند اتان و پروپان در تولید هیدروژن و سایر گازهای صنعتی از طریق فرآیندهایی مانند اصلاح متان بخار و کراکینگ با بخار استفاده می‌شوند.
- سنگ آهک (کربنات کلسیم): سنگ آهک ماده خامی است که در تولید دی اکسید کربن از طریق فرآیند تجزیه حرارتی استفاده می شود که به عنوان کلسیناسیون نیز شناخته می شود.
- کاتالیزورهای الکترولیز آب: کاتالیزورهای الکترولیز آب که معمولاً بر اساس فلزات گرانبها مانند پلاتین و ایریدیوم هستند، این کاتالیزورها در فرآیند الکترولیز برای تولید هیدروژن از آب استفاده می‌شوند.
- مواد تصفیه آرگون: آرگون که از طریق تقطیر جزئی هوا به دست می‌آید، برای برآورده کردن استانداردهای صنعتی خاص نیاز به تصفیه دارد. برای این منظور از مواد تصفیه مانند کربن فعال یا غربال های مولکولی استفاده می شود.
- مواد تصفیه هیدروژن: هیدروژن که از طریق فرآیندهای مختلف تولید می شود، ممکن است برای حذف ناخالصی ها نیاز به تصفیه داشته باشد. مواد تصفیه مانند غشاهای پالادیوم و سیستم های جذب نوسان فشار (PSA) برای تصفیه هیدروژن استفاده می شود.
مواد اولیه رنگ و پوشش:
صنایع شیمیایی آلمان همچنین به دلیل تولید رنگ‌ها و پوشش‌های مورد استفاده در بخش‌های مختلف، از جمله خودروسازی، ساخت‌وساز و کاربردهای صنعتی، شهرت دارد. شرکت هایی مانند BASF، Bayer، و DAW SE (Deutsche Amphibolin-Werke) در میان تولیدکنندگان برتر رنگ و پوشش هستند.
- رنگدانه ها: رنگدانه ها اجزای ضروری رنگ ها و پوشش ها هستند که باعث ایجاد رنگ و شفافیت می شوند. آلمان طیف گسترده ای از رنگدانه ها از جمله رنگدانه های آلی، رنگدانه های معدنی و رنگدانه های تخصصی را تولید می کند.
- بایندرها (رزین ها): بایندرها یا رزین ها جزء تشکیل دهنده فیلم رنگ ها و پوشش ها را تشکیل می دهند. آنها رنگدانه ها را در کنار هم نگه می دارند و آنها را به بستر می چسبانند. انواع بایندر رایج شامل رزین های اکریلیک، رزین های آلکیدی، رزین های اپوکسی و رزین های پلی اورتان می باشد.
- حلال ها: از حلال ها برای حل کردن بایندرها و تسهیل استفاده از رنگ ها و پوشش ها استفاده می شود. در رنگ های آبپایه، آب حلال اولیه است، در حالی که در رنگ های مبتنی بر حلال از حلال های آلی مانند تولوئن، زایلن و اتانول استفاده می شود.
- پرکننده ها: پرکننده ها به رنگ ها و پوشش ها اضافه می شوند تا خواص آنها را افزایش دهند، بافت آنها را بهبود بخشند و هزینه را کاهش دهند. نمونه هایی از پرکننده ها عبارتند از کربنات کلسیم، تالک و سیلیس.
- مواد افزودنی: افزودنی ها در رنگ ها و پوشش ها گنجانده می شوند تا خواص آنها را اصلاح کنند و عملکرد را بهبود بخشند. افزودنی های رایج شامل غلیظ کننده ها، کف زداها، عوامل مرطوب کننده و تثبیت کننده های UV هستند.
- توسعه دهندگان: از اکستندرها برای افزایش حجم پوشش بدون تأثیر قابل توجهی بر خواص آن استفاده می شود. آنها جایگزین های مقرون به صرفه ای برای رنگدانه ها هستند و شامل موادی مانند کربنات کلسیم و خاک رس هستند.
- عوامل اتصال عرضی: عوامل اتصال عرضی در فرمولاسیون پوشش‌های خاص مانند پوشش‌های اپوکسی و پلی‌یورتان برای ایجاد شبکه‌ای قوی از پیوندهای شیمیایی استفاده می‌شوند و دوام و عملکرد پوشش را افزایش می‌دهند.
- رنگدانه های ضد خوردگی: رنگدانه های ضد خوردگی به پوشش ها اضافه می شوند تا از خوردگی سطوح فلزی محافظت کنند. به عنوان مثال می توان به فسفات روی، گرد و غبار روی و کرومات ها اشاره کرد.
- بایوسیدها: بایوسیدها در رنگ ها و پوشش ها برای جلوگیری از رشد جلبک ها، قارچ ها و باکتری ها بر روی سطح رنگ شده به ویژه در پوشش های بیرونی استفاده می شوند. آنها به حفظ ظاهر و ماندگاری پوشش کمک می کنند.
- اصلاح کننده های رئولوژی: اصلاح‌کننده‌های رئولوژی، افزودنی‌هایی هستند که جریان و خواص تسطیح رنگ‌ها و پوشش‌ها را کنترل می‌کنند و کاربرد یکنواخت را تضمین می‌کنند و شره کردن در هنگام پوشش‌دهی را کاهش می‌دهند.
انرژی های تجدیدپذیر و فناوری های باتری:
با تمرکز روزافزون بر پایداری و انرژی های تجدیدپذیر، صنایع شیمیایی آلمان نیز گام های مهمی در توسعه محصولات این بخش برداشته است. شرکت هایی مانند Covestro به طور فعال در تولید مواد مورد استفاده در پنل های خورشیدی مشارکت داشته اند، در حالی که BASF و Evonik Industries به پیشرفت فناوری باتری کمک کرده اند.
- لیتیوم: لیتیوم یک ماده خام حیاتی است که در تولید باتری های لیتیوم یونی استفاده می شود که به طور گسترده در وسایل نقلیه الکتریکی، الکترونیک قابل حمل و سیستم های ذخیره انرژی استفاده می شود. آلمان به منابع وارداتی لیتیوم از کشورهایی مانند استرالیا و شیلی متکی است.
- کبالت: کبالت یکی دیگر از مواد اولیه ضروری برای باتری های لیتیوم یونی است، زیرا به تثبیت کاتد و بهبود عملکرد باتری کمک می کند. اگرچه تلاش‌هایی برای کاهش محتوای کبالت در باتری‌ها به دلیل نگرانی‌های زنجیره تامین آن انجام می‌شود، اما همچنان یک ماده مهم در برخی از کاربردهای باتری با کارایی بالا است.
- نیکل: نیکل به اشکال مختلف در باتری های لیتیوم یون استفاده می شود و جزء مهمی از مواد کاتد است. کاتدهای مبتنی بر نیکل چگالی انرژی بالاتری را ارائه می‌دهند و آنها را برای باتری‌های خودروهای الکتریکی مناسب می‌سازند.
- گرافیت: گرافیت یک ماده کلیدی است که در آند باتری های لیتیوم یون استفاده می شود. برای ذخیره و آزادسازی یون های لیتیوم در طول چرخه های شارژ و دشارژ ضروری است. گرافیت طبیعی با خلوص بالا و گرافیت مصنوعی در کاربردهای باتری استفاده می شود.
- مواد الکترولیت: مواد الکترولیت برای تسهیل حرکت یون ها بین کاتد و آند در باتری بسیار مهم هستند. در باتری های لیتیوم یون، الکترولیت معمولاً از نمک های لیتیوم حل شده در یک حلال مانند اتیلن کربنات و دی متیل کربنات تشکیل شده است.
- سلول های فتوولتائیک خورشیدی (PV): آلمان پیشرو در فناوری فتوولتائیک خورشیدی است. سلول های PV خورشیدی که عمدتاً از سیلیکون و سایر مواد نیمه هادی ساخته شده اند، نور خورشید را مستقیماً به الکتریسیته تبدیل می کنند. ویفرهای سیلیکونی رایج ترین ماده خام مورد استفاده در تولید سلول های PV خورشیدی هستند.
- اجزای توربین بادی: انرژی باد یکی از منابع مهم انرژی تجدیدپذیر در آلمان است. اجزای توربین بادی مانند پره ها، برج ها و ناسل ها معمولاً از مواد کامپوزیت، فولاد و سایر آلیاژها ساخته می شوند. کامپوزیت های الیاف شیشه و الیاف کربن معمولاً در پره های توربین بادی برای ایجاد استحکام و دوام استفاده می شوند.
- مواد اولیه زیست توده: زیست توده یکی دیگر از منابع حیاتی انرژی های تجدیدپذیر در آلمان است که در تولید انرژی زیستی استفاده می شود. مواد اولیه زیست توده شامل مواد آلی مانند چوب، بقایای کشاورزی، محصولات انرژی زا و زباله های آلی است. این مواد اولیه به عنوان بیوگاز، سوخت های زیستی یا مستقیماً در نیروگاه های زیست توده استفاده می شوند.
- منابع گرمایی/زمین گرمایی: انرژی زمین گرمایی از گرمای طبیعی زمین برای تولید برق یا گرمایش مستقیم استفاده می کند. در آلمان، چاه های زمین گرمایی به مخازن حرارتی زمین برای تولید برق و تامین گرمایش منطقه ای نفوذ می کنند. ماده اولیه اصلی، گرمای پوسته زمین است که از طریق حفاری زمین گرمایی به آن دسترسی پیدا می کند.
- برق آبی: آلمان ظرفیت برق آبی قابل توجهی دارد و نیروی برق آبی جزء مهمی از ترکیب انرژی های تجدیدپذیر آن است. ماده خام اصلی برای برق آبی، آب جاری یا در حال سقوط است که برای تولید برق از طریق توربین ها مهار می شود.
مواد شیمیایی تصفیه آب:
تصفیه آب برای اطمینان از آب تمیز و سالم برای کاربردهای مختلف از جمله آشامیدن، فرآیندهای صنعتی و تصفیه فاضلاب ضروری است. شرکت‌های شیمیایی آلمان طیف وسیعی از مواد شیمیایی تصفیه آب مانند منعقد کننده‌ها، لخته‌سازها و ضدعفونی‌کننده‌ها را برای رسیدگی به چالش‌های کیفیت و تصفیه آب تولید می‌کنند.
- سولفات آلومینیوم (آلوم): سولفات آلومینیوم یک منعقد کننده رایج است که در تصفیه آب برای حذف جامدات معلق و ناخالصی ها استفاده می شود. این ماده به ذرات کمک می کند تا برای حذف آسان تر در طول فرآیند ته نشینی یا فیلتراسیون به حالت توده دربیایند.
- پلی آلومینیوم کلراید (PAC): پلی آلومینیوم کلراید یکی دیگر از منعقد کننده های مورد استفاده در تصفیه آب است. این ماده چگالی بار بالاتری نسبت به آلوم دارد و قابلیت انعقاد و ته نشینی را افزایش می دهد.
- کلر: کلر یک ضدعفونی کننده پرکاربرد در تصفیه آب برای از بین بردن باکتری ها، ویروس ها و سایر میکروارگانیسم ها است. اغلب به شکل گاز کلر، هیپوکلریت سدیم یا هیپوکلریت کلسیم اضافه می شود.
- هیدروکسید سدیم (سود سوزآور): هیدروکسید سدیم برای تنظیم pH آب در فرآیند تصفیه آب استفاده می شود. این ماده می تواند سطح pH را افزایش دهد و به حذف فلزات سنگین و برخی ناخالصی ها کمک کند.
- هیپوکلریت سدیم: هیپوکلریت سدیم که معمولاً به عنوان سفید کننده شناخته می شود، به عنوان یک ضدعفونی کننده جایگزین برای گاز کلر استفاده می شود. استفاده از آن در برخی از کاربردهای تصفیه آب آسان تر و ایمن تر است.
- کربنات سدیم (خاکستر سودا): کربنات سدیم برای تنظیم pH و نرم شدن آب استفاده می شود. این ماده به افزایش PH آب اسیدی کمک می کند و همچنین می تواند یون های کلسیم و منیزیم را رسوب دهد و سختی آب را کاهش دهد.
- اسید هیدروکلریک: اسید کلریدریک در تصفیه آب برای تنظیم PH آب قلیایی و برای حل کردن رسوبات و مواد معدنی استفاده می شود.
- بی سولفیت سدیم: بی سولفیت سدیم به عنوان یک عامل کاهنده در تصفیه آب برای حذف کلر اضافی پس از ضدعفونی استفاده می شود.
- کربن فعال: کربن فعال به عنوان یک ماده جاذب برای حذف آلاینده های آلی، کلر و برخی مواد دیگر از آب در طول فرآیند تصفیه استفاده می شود.
- پلی آکریل آمید (PAM): پلی آکریل آمید به عنوان یک لخته ساز در تصفیه آب برای افزایش حذف ذرات ریز و جامدات در طول فرآیند انعقاد و رسوب استفاده می شود.
برترین مواد اولیه نانومواد:
آلمان در خط مقدم فناوری نانو قرار دارد و صنایع شیمیایی آن به طور فعال در تولید و کاربرد نانومواد مشارکت داشته است. نانومواد در بخش‌های مختلف از جمله الکترونیک، مراقبت‌های بهداشتی و حفاظت از محیط زیست کاربرد دارند. شرکت هایی مانند Merck و Evonik Industries سهم قابل توجهی در توسعه نانومواد و کاربردهای تجاری آنها داشته اند.
- فلزات: فلزات مختلفی مانند طلا، نقره، آهن، تیتانیوم و مس به عنوان مواد اولیه برای تولید نانومواد بر پایه فلز استفاده می شود. این فلزات اغلب برای ایجاد نانوذرات یا نانوکامپوزیت هایی با خواص بهبود یافته استفاده می شوند.
- اکسیدهای فلزی: اکسیدهای فلزی مانند دی اکسید تیتانیوم (TiO2)، اکسید روی (ZnO) و اکسید آهن (Fe2O3) به دلیل خواص نوری، الکترونیکی و کاتالیزوری منحصر به فرد خود به طور گسترده در نانومواد مورد استفاده قرار می گیرند.
- نانولوله های کربنی (CNTs): نانولوله های کربنی ساختارهای کربنی استوانه ای با خواص مکانیکی، حرارتی و الکتریکی قابل توجه هستند. آنها معمولاً در نانوکامپوزیت ها برای افزایش استحکام و رسانایی مواد استفاده می شوند.
- گرافن: گرافن یک لایه منفرد از اتم های کربن است که در یک شبکه لانه زنبوری دو بعدی قرار گرفته اند. این ماده به دلیل خواص مکانیکی، الکتریکی و حرارتی استثنایی خود شناخته شده است که آن را به یک نانومواد ارزشمند تبدیل کرده است.
- سیلیس (سیلیس دی اکسید): نانوذرات سیلیکا به دلیل زیست سازگاری، پایداری و سهولت اصلاح سطح، به طور گسترده در فناوری نانو استفاده می شود. آنها در تحویل دارو، الکترونیک و کاتالیز کاربرد دارند.
- نقاط کوانتومی: نقاط کوانتومی نانوکریستال های نیمه هادی با خواص نوری منحصر به فرد، مانند انتشار قابل تنظیم اندازه هستند. آنها در برنامه هایی مانند نمایشگر، نورپردازی و تصویربرداری بیولوژیکی استفاده می شوند.
- پیش سازهای پلیمری: پیش سازهای پلیمری مانند مونومرها و الیگومرها برای سنتز نانومواد مختلف از جمله نانوذرات پلیمری و نانوکامپوزیت ها استفاده می شوند.
- نانوسلولز: نانوسلولز که از الیاف سلولزی به دست می‌آید، یک نانومواد تجدیدپذیر با خواص مکانیکی عالی است. در کاربردهایی مانند کامپوزیتهای زیست تخریب پذیر و فیلم ها استفاده می شود.
- نانورس ها: نانورس ها، نانوذرات سیلیکات لایه ای هستند که به عنوان عوامل تقویت کننده در نانوکامپوزیت ها برای بهبود خواص مکانیکی و خواص ممانعتی استفاده می شوند.
- نیمه هادی ها: نیمه هادی های مختلفی مانند سیلیکون و آرسنید گالیم در تولید نانومواد نیمه هادی مورد استفاده در الکترونیک، حسگرها و الکترونیک نوری استفاده می شوند.
روان کننده ها و روغن های تخصصی:
بخش‌های خودرو و صنعت به شدت به روان‌کننده‌ها و روغن‌های ویژه برای کاهش اصطکاک، بهبود کارایی و افزایش طول عمر ماشین‌آلات و موتورها متکی هستند. شرکت‌های شیمیایی آلمان، مانند FUCHS Petrolub SE و LIQUI MOLY GmbH، به دلیل روان‌کننده‌های باکیفیت و روغن‌های تخصصی خود شناخته شده‌اند که طیف وسیعی از کاربردها را ارائه می‌دهند.
- روغن های پایه: روغن های پایه مواد اولیه در فرمولاسیون روان کننده ها هستند. آنها را می توان از منابع مختلف، از جمله روغن های معدنی (تصفیه شده از نفت خام)، روغن های مصنوعی (با مهندسی شیمیایی)، و روغن های گیاهی (از گیاهان) به دست آورد.
- مواد افزودنی: افزودنی های روان کننده اجزای ضروری هستند که برای افزایش عملکرد و خواص روان کننده ها استفاده می شوند. افزودنی های رایج شامل آنتی اکسیدان ها، عوامل ضد سایش، اصلاح کننده های ویسکوزیته، شوینده ها و پخش کننده ها هستند.
- بهبود دهنده های شاخص ویسکوزیته: بهبود دهنده های شاخص ویسکوزیته (VI) افزودنی هایی هستند که به حفظ ویسکوزیته روان کننده سازگار در طیف وسیعی از دماها کمک می کنند. آنها برای اطمینان از عملکرد روانکاری بهینه در شرایط عملیاتی مختلف بسیار مهم هستند.
- مواد کاهش دهنده نقطه ریزش: کاهش دهنده های نقطه ریزش مواد افزودنی هستند که دمایی را که در آن روان کننده شروع به جامد شدن یا “ژل شدن” می کند، کاهش می دهند. آنها خواص جریان روان کننده ها را در دماهای پایین بهبود می بخشند.
- آنتی اکسیدان ها: آنتی اکسیدان ها افزودنی هایی هستند که برای جلوگیری از اکسیداسیون و تخریب روان کننده ها استفاده می شوند و عمر طولانی تر روان کننده و پایداری آن را در حین استفاده تضمین می کنند.
- مواد افزودنی ضد سایش: افزودنی های ضد سایش یک لایه محافظ بر روی سطوح فلزی تشکیل می دهند و اصطکاک و سایش بین قطعات متحرک را کاهش می دهند. آنها به افزایش طول عمر ماشین آلات و تجهیزات کمک می کنند.
- اصلاح کننده های اصطکاک: اصلاح کننده های اصطکاک برای کاهش اصطکاک و بهبود بهره وری انرژی سیستم های روغن کاری شده استفاده می شوند. آنها اغلب در روان کننده های خودرو برای بهبود مصرف سوخت استفاده می شوند.
- بازدارنده های خوردگی: بازدارنده های خوردگی مواد افزودنی هستند که از سطوح فلزی در برابر خوردگی و تشکیل زنگ محافظت می کنند، به ویژه در کاربردهایی که در معرض رطوبت یا محیط های خشن قرار دارند.
- افزودنی های فشار شدید (EP): افزودنی‌های فشار شدید، عملکرد روانکاری را در شرایط فشار بالا، مانند گیربکس‌ها و کاربردهای سنگین، افزایش می‌دهند.
- غلیظ کننده های پایه روغن: در برخی روان کننده های تخصصی، از مواد غلیظ کننده یا غلیظ کننده های روغن پایه برای ایجاد روان کننده های نیمه جامد یا جامد با خواص خاص برای کاربردهای خاص استفاده می شود.
مواد شیمیایی ساختمانی:
صنعت ساختمان از طیف متنوعی از محصولات شیمیایی از جمله افزودنی های بتن، چسب ها، درزگیرها و مواد عایق رطوبتی بهره می برد. شرکت های آلمانی مانند BASF و Sika AG بازیگران برجسته ای در بازار مواد شیمیایی ساختمانی هستند و راه حل هایی برای افزایش دوام و عملکرد سازه ها ارائه می دهند.
- سیمان: سیمان یک ماده ساختمانی اساسی است که در فرمولاسیون های مختلف شیمیایی ساختمانی استفاده می شود. به عنوان چسب در بتن و ملات عمل می کند و استحکام و پایداری سازه ها را فراهم می کند.
- مواد افزودنی: افزودنی ها مواد شیمیایی هستند که به بتن و ملات اضافه می شوند تا خواص آنها را اصلاح کنند. انواع متداول شامل نرم کننده ها، فوق روان کننده ها و عوامل حباب کننده هوا است.
- مصالح: سنگدانه ها مانند ماسه، شن و سنگ خرد شده از اجزای ضروری در مخلوط بتن و ملات هستند. آنها مواد ساختمانی را حجیم می کنند و به خواص مکانیکی ماده نهایی کمک می کنند.
- عوامل ضد آب: از عایق های رطوبتی برای محافظت از ساختمان ها و سازه ها در برابر نفوذ آب استفاده می شود. آنها به بتن اضافه می شوند و به عنوان پوشش برای جلوگیری از آسیب آب استفاده می شوند.
- الیاف تقویت کننده بتنی: الیاف تقویت‌کننده بتن مانند الیاف فولادی، الیاف شیشه و الیاف مصنوعی به بتن اضافه می‌شوند تا چقرمگی، دوام و مقاومت در برابر ترک‌خوردگی را افزایش دهند.
- درزگیرها و چسب ها: درزگیرها و چسب ها برای کاربردهای مختلف ساختمانی از جمله آب بندی درزها، پرکردن شکاف ها و مواد اتصال استفاده می شود. معمولاً از درزگیرهای مبتنی بر سیلیکون، پلی یورتان و اکریلیک استفاده می شود.
- رزین های اپوکسی: رزین های اپوکسی به عنوان چسب در پوشش ها و چسب های مبتنی بر اپوکسی استفاده می شوند. آنها مقاومت شیمیایی و خواص چسبندگی عالی را ارائه می دهند.
- رزین های پلی یورتان: رزین های پلی یورتان مواد همه کاره ای هستند که در مواد شیمیایی ساختمانی از جمله پوشش ها، چسب ها و درزگیرها استفاده می شوند. آنها دوام و انعطاف پذیری را ارائه می دهند.
- کربنات کلسیم: کربنات کلسیم به عنوان پرکننده و گسترش دهنده در فرمولاسیون های مختلف شیمیایی ساختمانی برای بهبود خواص و کاهش هزینه ها استفاده می شود.
- غشاهای ضد آب: غشاهای ضد آب برای محافظت از سازه ها در برابر نفوذ آب استفاده می شوند. آنها می توانند از قیر، قیر اصلاح شده یا مواد مصنوعی ساخته شوند.
نتیجه:
صنایع شیمیایی سنگ بنای اقتصاد آلمان است و محصولات شیمیایی این کشور به دلیل کیفیت، نوآوری و کارایی بالا به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می شود. از پلاستیک و پلیمر گرفته تا داروسازی و مواد شیمیایی کشاورزی، شرکت‌های شیمیایی آلمان به پیشرفت‌ها و رفع نیازهای صنایع مختلف ادامه می‌دهند. تعهد آنها به تحقیق و توسعه تضمین می کند که آلمان برای سال های آینده یک بازیگر کلیدی در بازار جهانی مواد شیمیایی باقی می ماند.
درخواست خرید و مشاهده محصولات
برای دریافت اطلاعات بیشتر در رابطه با محصولات ما و مشاوره رایگان با شماره 91002662-031 تماس حاصل فرمایید.
:References
–
